Ongeveer 30% van de wereldbevolking lijdt aan obesitas of heeft overgewicht. Dit is onlangs bekend geworden via een onderzoek uitgevoerd door de IHME te Washington. De studie analyseerde gegevens uit 188 landen en daaruit blijkt dat het probleem zich voordoet in zowel ontwikkelde als de ontwikkelingslanden.

De BMI berekening is daarbij gebruikt als maatstaf en als deze hoger is dan 23 dan lopen mensen gezondheidsrisico's. Je kunt dan bijvoorbeeld denken hart-en vaatziekten, kanker, diabetes, artrose en chronische nierziekte.

Uit het onderzoek blijkt dat uit de BMI berekening blijkt dat vooral overgewicht en obesitas bij volwassenen flink is toegenomen. Bij mannen is dit gestegen van 29% tot 37% en bij vrouwen van 30% naar 38%.

Opvallend is dat met name in ontwikkelde landen mannen hogere BMI waarden hebben terwijl vrouwen in ontwikkelingslanden juist een hoger BMI hebben dan mannen. Ook zien we dat in de ontwikkelde landen de piek van obesitas steeds vaker voorkomt bij jongere mensen.

Natuurlijk is het verstandig om af en toe je BMI te berekenen. Maar vergeet niet om ook de je verhouding tussen je taille en je heup omtrek te meten. Wees je vooral extra bewust van vet rond je buik,

Body mass index ( BMI ) is een maat om je lichaamsgewicht in te schatten en wordt veel gebruikt om de prevalentie van obesitas in de populatie te berekenen. Volgens dit criterium komen er steeds meer mensen met obesitas bij en dat is zorgwekkend. Helemaal als je kijkt naar de daaraan verbonden risico's. Denk aan hart-en vaatziekten en diabetes.

Echter, je BMI is een ruwe index en wanneer deze wordt toegepast op een persoon in plaats van op een hele populatie moeten we kieskeuriger zijn in het gebruik van BMI. De BMI berekening werd in 1835 bedacht door een Belgische statisticus. BMI was bedoeld om de gewichtsverdeling te meten in grote populaties, maar het is geleidelijk door artsen als een handige manier om het gewicht van een individuele patiënt te beoordelen.

BMI is een verhouding tussen het gewicht van een persoon en hoogte. Het wordt berekend door het gewicht in kg te delen door de lengte in het kwadraat. Mensen met een BMI lager dan 18,5 worden geclassificeerd als mensen met ondergewicht. 18,5 tot 24,9 is normaal en bij 25 tot 29,9 spreken we over overgewicht. 30 tot 34,9 is rang 1 qua zwaarlijvig. 35 tot 39,9 is rang 2 en bij 40 en hoger hebben we het over rang 3.

Volgens onderzoekers van het Imperial College in Londen is het mogelijk dat je met een aantal factoren kunt berekenen of je een dik kind krijgt.

De onderzoekers hebben gekeken naar de gegevens van 4000 Finse pasgeborenen en hun ouders. Bijgehouden zijn onder andere het gewicht van de baby na de geboorte en het BMI van de ouders. Hierna zijn de baby's opnieuw gewogen op hun zevende en zestiende jaar. Op deze manier creëerden de onderzoekers een voorspellen waarbij je kunt berekenen hoe zwaar je baby wordt.

Volgens de onderzoekers speelt genetica een kleine rol in vergelijknig met de eetgewoonten van de familie. Daarnaast speelt ook het gedrag van de ouders een rol. Denk daarbij aan zaken als eetgewoonten en sportief gedrag.

Het onderzoek verklaart voor een deel een ander onderzoek waaruit bleek dat baby's van werkende moeders meer kans hebben op overgewicht op latere leeftijd. Werkende moeders hebben minder tijd om gezonde maaltijden te bereiden.

Het goede nieuws : Van alle obesitas risicofactoren die u kunt meenemen is het gewicht van de vader het belangrijkst. Het slechte nieuws : Meer dan 72 procent van de mannen is te zwaar. Het verhogen van je BMI met een enkel punt vergroot de kans op overgewicht bij uw kind met 11 procent.

Kinderen die minstens vier keer per week op de fiets naar school gaan verlagen de kans op overgewicht met 22 procent.

Al jaren gebruiken onderzoekers BMI als de standaard om te bepalen hoe dik je bent en om te bepalen hoe gezondheid je bent. Het is een eenvoudige berekening van iemands gewicht- hoogteverhouding.

Onderzoekers gebruiken echter tegenwoordig steeds vaker de tailleomvang om te bepalen of je te dik bent. Deze meting is meer specifiek dan de BMI berekening.
De verhouding van je taille omvang en je heupomvang om gezondheidsrisico's te bepalen is nuttiger dan de BMI meting. Vet dat je taille naar voren duwt is de meest gevaarlijke vorm van vet die je kan hebben in je lichaam. Hoe meer vet je hebt, hoe minder waarschijnlijk het is dat je een gezonde hoeveelheid lichaamsbeweging krijgt.

Om te ontdekken wat je taille - heup ratio is meet je de taille op het smalste punt en je heupen op het breedste punt( rond je billen ). Verdeel de taille door de heupen. Je doel is onder de 0.92 te vallen .

Maakt het huwelijk mannen dikker? Uit onderzoek is gebleken dat getrouwde mannen 25 % meer kans op obesitas hebben dan vrijgezellen.

Hoewel velen denken dat het juist vrouwen zijn die het laten gaan als ze trouwen lijkt het er op dat dit meer van toepassing is op mannen. De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Families, Systems & Gezondheid. Onderzoekers beoordeelden de deelnemers op diëten, lichaamsbeweging en het gewicht. Er zijn 2300 jonge mannen beoordeeld. 42 procent van deze mannen had een vaste relatie en 23 procent was getrouwd.

Getrouwde mannen hebben 25 procent meer kans op overgewicht of obesitas dan andere mannen. Het maakt niet uit of deze mannen een relatie hebben of dat het alleenstaande mannen betreft. In de studie is iedereen met een BMI van meer dan 25 beoordeeld in de categorie overgewicht.

1. Maak een afspraak met uw arts en vraag hem uw BMI te berekenen.

2. Controleer met de hulp van de BMI calculator of je overgewicht hebt en hoeveel gewicht je wilt verliezen.

3. Start met bewegen! Zelfs een 10 minuten dagelijkse wandeling kan helpen .

4. Niet snoepen! Beperk de inname van kant- en-klare voedingsmiddelen, zoals soepen , noodles en andere verpakte items. Eet in plaats daarvan vers gekookt voedsel dat vol zit met vitaminen en voedingsstoffen .

5. Zorg dat je familie meedoet met je gezonde schema.

6. Gebrek aan slaap leidt tot stress, wat leidt tot ongezonde leefgewoonten zoals het eten van junk food, verslaving aan koffie en energiedrankjes.

7. Krachttraining is net zo belangrijk als cardio training.

8. Beperk uw zoutinname

9. Eet voedingsmiddelen die rijk zijn aan vezels , zoals volkoren producten , peulvruchten , noten en zaden , groene bladgroenten , fruit zoals frambozen , sinaasappels , peren , appels en meloenen. Vezelrijke voedingsmiddelen bevatten minder calorieën, weinig vet en veel energie.

10. Zorg dat je voldoende eiwitinname binnenkrijgt. Hiermee verlies je meer vet dan spiermassa. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan eiwitten zijn kip, vis, vlees, eieren, melk en peulvruchten.

11. Drink veel water! Een normale volwassene heeft ongeveer 8 tot 10 glazen water per dag nodig. Veel drinken verhoogt de stofwisseling, dit helpt bij gewichtsverlies.

12. Neem gezonde snacks tussen de drie grote maaltijden door. Dit verhoogt de stofwisseling.

13. Bezuinigen op koekjes, gebak, croissants en chocolade. Houd ook rekening met vloeibare calorieën zoals alcohol, cola, energiedrankjes en ijsthee. Je wordt er dik van en ze hebben geen voedingswaarde.